Eind januari haalde ik een besteld boekje uit mijn brievenbus: “Journaling”, van Adam L. Feldman. De ondertitel maakte me nieuwsgierig: ‘Catalyzing spiritual growth through reflection’. Feldman is een kerkleider in Maryland, Amerika en is ook actief op Facebook en met een eigen blog http://www.adamlfeldman.com Het boekje sprak me meteen aan door de praktische opzet ervan: waarom, wat, hoe, wanneer, wie, waar en ten slotte reflectie – de weg van journaling. In 124 bladzijden word je helemaal bijgepraat.
17 oktober 1973 was het, toen ik zelf weer begon met mijn journaal-schrift. Het was het tweede. Het eerste had ik helaas weggegooid, omdat er te veel liefdesperikelen in stonden rond een verre, onbeantwoorde verliefdheid. Er stonden ook andere dingen in en vandaar mijn spijt, die was ik kwijt. Inmiddels heb ik zes dikke gelinieerde schriften met een hard kaft van elk minstens 80 bladzijden. Ik gaf ze ook een titel, zoals Harteroerselen en Levenslessen. Soms schrijf ik elke dag, soms lange tijd niets. Ik begon met het opschrijven van wat ik ter harte wilde nemen uit een preek op de zondag. Later kwamen daar ook andere dingen bij. Vooral het zoeken naar ‘de weg’ (zoals waar gaan we wonen?) en het ontrafelen van ingewikkelde kwesties. Het overdenken van zaken in relaties en geloof had ook een groot aandeel. Maar bovenal luchtte het me vaak op om dingen op te schrijven. Hartedingen.
In de Bijbel staan ook veel hartedingen. Dingen die niet vergeten moeten worden. Zo is het Paasfeest niet alleen een herdenking van de uittocht uit Egypte, maar ook een verwachting van de vervulling van Gods beloften. Zo ook het avondmaal, dat ingesteld is als een ‘gedachtenis aan het werk van Christus’ (1Cor.11:24) en een uitzien naar de nieuwe hemel en aarde. Abraham gaf een berg de naam Jireh, ‘De Heere zal er in voorzien’. Dat was ter herinnering aan een ingrijpende gebeurtenis: het offer van een lam in de plaats van zijn zoon Izak. Zo kan ook een journaal je helpen om terug te denken aan wat God gedaan heeft en je concrete en persoonlijke punten geven van dankbaarheid.
Het overdenken en beschrijven van ontwikkelingen in je leven en die in je journaal zetten, dat kan je helpen te onderscheiden hoe God zijn werk heeft gedaan in je leven. En het kan je bewust maken, dat God werkelijk aanwezig is en betrokken bij je leven van alledag. Daarom is het goed om geregeld stil te staan bij je ervaringen in de tegenwoordigheid van de Heilige Geest om daar van te leren. Met een journaal bijhouden – schrijft Feldman – help je jezelf onderscheid te maken in de kwaliteit (de waarde) van je ervaringen, te midden van de kwantiteit ( de hoeveelheid) van gebeurtenissen. Zo helpt het je om de grote besluiten te nemen en ook Gods leiding in je leven te ontdekken. Bovendien leer je om transparant te zijn in heel persoonlijke zaken, doordat je frustraties en diepe gedachten leert te uiten door ze op te schrijven.
Als je zin krijgt om te gaan “journalen”, begin gewoon. Een pen, een schrift (bijv. Atlanta 1012-241), bepaal je ritme (dagelijks of wekelijks) en je plek (een rustig hoekje met een tafel), dat is al een goed begin. Vertel je leven, je overwegingen, wat je meemaakt. Vertel het aan jezelf en aan Jezus. Succes!!
Coos blogt 