Taxi-gesprekje

Ochtend.
We staan aan de rand van de rijweg.
Wat gaat het worden: bus (is nog ver weg) of taxi? Daar komt er één.
Een zwaai met de arm.
Ah, mooi. Deze taxi is leeg en hij stopt!
We stappen in.
‘Waarheen?’
‘Naar de vierde middelbare’.
De taxichauffeur denkt even na.
‘Aah, de vierde middelbare. Weet ik.’
Dat is Middelbare School Nummer Vier, waar onze school een verdieping huurt. Middelbare Scholen hebben geen naam hier, maar een nummer. De chauffeur bedenkt even welke route hij gaat nemen. In de ochtend is er overal wel file.
‘U spreekt heel goed Chinees.’ Ik heb alleen nog maar de bestemming gezegd. Een paar woorden.
Standaard antwoord is: ‘Nali nali’. Het stelt niks voor.

Soms blijft het daarbij, maar vaak gaat het gesprek dan verder. En na een minuut of tien weet deze taxichauffeur allerlei dingen van ons. Welk land – Holland. (oh, dat is lastig. Maar Europa kennen ze wel). Kinderen – vijf. Zooo! Zijn die hier? Nee in Holland. O, hoe oud zijn ze dan? Ben je toerist? O, wat voor werk, zeker leraar? Jazeker. Wat voor salaris? Daar praten wij westerlingen niet over. Heb je een huis hier? Ja. Gekocht of gehuurd? Gehuurd. O, hoeveel huur betaal je? Daar praten wij westerlingen…. Hoe lang woon je hier? Twee jaar!? En dan zo goed Chinees spreken? O, in Taiwan geleerd. Eet je Chinees of Westers? Ben je aan het weer gewend? Hoe oud ben je? Nou ja, daar wil ik eigenlijk niet mee te koop lopen. Dus soms ben ik een jaar of tien jonger en soms ben ik net zestig. Zestig? Dan zijn wij al met pensioen. Waarom werk je hier dan? Tsja, ik vind het gewoon leuk om hier te leven. O… Ik ga met pensioen als ik 55 ben. En hoe oud is je vrouw? Daar praten wij westerlingen niet over…!

Er rijden veel taxi’s rond op zoek naar een klant. Groene wagens met een rood lampje op het dashboard als ze vrij zijn. Zo gauw de klant zit wordt het lampje omgeklapt en begint de meter te lopen. De heenweg naar school in de vroege ochtend kost ons zo’n 13 kwai (€1,50), terug naar huis is er minder file en valt het goedkoper uit. De taxi van vanochtend heeft een boeddhabeeldje op zijn dashboard en een kralenketting voor gebeden. Aan het spiegeltje hangt een xiaobao (zeg: sjaubau): een klein zakje met spreuken en as van offers om bescherming te geven in het verkeer. De meeste andere taxi’s hebben dat niet, als de chauffeur een Chwee is. Een grote minderheid hier, die Moslim zijn.
Soms hebben we echt een leuk gesprek, doordat we (ik vooral) ook weer tegen vragen ga stellen. Zoals die ene keer met die jonge Chwee-chauffeur. Zijn vader was net zo oud als ik en was aan het sparen om naar Mekka te gaan. Voordat we uitstapten wilde hij heel graag een foto van ons nemen met hem samen.

En die andere keer, toen die vrouwelijke chauffeur zo opgelucht was dat we Chinees spraken. Want ja – Engels spreekt hier vrijwel niemand van de groene wagen rijders.